Bu film, Hunter S. Thompson’ın kült eseri “Fear and Loathing in Las Vegas” (Las Vegas’ta Korku ve Nefret) uyarlamasıdır ve 1970’ler Amerika’sının toplumsal ve politik atmosferini, çılgın ve absürt bir yolculuk üzerinden hicveder.

1972’de, Nixon’ın başkanlık ettiği ve gençlerin Vietnam’da ölmeye devam ettiği dönemde gazeteci Raoul Duke (Johnny Depp) ile gizemli avukat arkadaşı Dr. Gonzo (Benicio Del Toro), Las Vegas’a doğru yola çıkar. Ancak bu yolculuk sıradan bir seyahat değildir; yanlarında getirdikleri uçsuz bucaksız uyuşturucu ve alkol stoğu, onları gerçeklikten kopararak çölün ortasında halüsinasyonlarla dolu, grotesk ve komik bir maceraya sürükler.

Arabada bir anda yarasaların saldırısına uğradıklarını düşünmeleri, Vietnam Savaşı haberlerinin kulaklarında anlamsız bir gürültüye dönüşmesi ya da otostopçuya “normal” görünme çabaları, hikâyenin gerçek ile hayalin, akıl ile deliliğin sürekli çatıştığı bir atmosferde ilerlemesini sağlar.

Film, sadece iki karakterin uyuşturucu dolu kaçış hikâyesi değil, aynı zamanda Amerikan Rüyası’nın çöküşü, 60’ların özgürlük ideallerinin yerini 70’lerin yozlaşmasına bırakması ve toplumun içsel çelişkilerinin grotesk bir yansımasıdır. Terry Gilliam’ın sürrealist yönetimi sayesinde, seyirci de Raoul Duke ve Dr. Gonzo ile birlikte paranoyak, eğlenceli, rahatsız edici ve zaman zaman korkutucu bir yolculuğa çıkartılır.

İzleyiciye bırakılan temel soru ise şudur: Bu gerçekten sadece uyuşturucu dolu bir yolculuk mudur, yoksa Amerikan toplumunun çürüyen damarlarına tutulan kara bir ayna mıdır?